m.m.v. Gijs Batelaan, gitaar
Marjolein Baars, regie
In de zomer van 1942 doken in verscheidene Duitse steden pamfletten tegen het nationaal-socialisme op. Het brein daarachter was de student geneeskunde Hans Scholl, die met zijn zuster Sophie en een handvol vrienden tegen Hitlers fascistische dictatuur in opstand gekomen was.
Kort voordat Hans en zijn vrienden naar het Oostfront gestuurd werden, richten zij de verzetsgroep Die Weiße Rose op en verspreiden zij pamfletten door de stad. Toen zij weer naar München teruggekeerd waren, verdubbelden ze hun inzet. De Gestapo, die veronderstelde dat er achter de studentengroep een grote organisatie zat, zette een grootscheepse jacht in. Op 18 februari 1943 werden Hans en Sophie Scholl en Christoph Probst gearresteerd en na vier dagen onthoofd. Enkele maanden later ondergingen andere vrienden en sympathisanten hetzelfde lot. Inge Scholl, de zuster van Hans en Sophie, vertelt in dit ontroerende en indrukwekkende varhaal de geschiedenis van een van de weinige Duitse studentengroepen die zich tegen Hitler verzetten.
Manjo Joosten (1950) volgde een opleiding aan de Academie voor expressie door woord en gebaar in Utrecht en aan de Alanus Hochschule in Alfter (Bonn). Manjo was medeoprichter van de Tsjechow Theaterstudio in Leiden.
Gijs Batelaan (1982) geeft les aan de Pop Music Academy en speelt in de bands Gijs Batelaan Quintet en Most Unpleasant Men. |